Kiedy i czy w ogóle zamierza Pan opisać nie alternatywną historię kowieńskich Litwinów, z których Pana dziadkowie i rodzice się wywodzili?
Mógłby pan opisać chlubną walkę partyzantki litewskiej
z okolic Kowna dowodzonej przez litewskiego zbrodniarza wojennego i ludobójcę Algirdas Klimaitis.
Więcej fotek dotyczącym tego litewskiego bohatera
narodowego i ludobójcy:
Niech Pan tylko nie zaprzecza, że Pan, tak wybitny
znawca historii alternatywnej nie zna zasług swojego litewskiego narodu w dziedzinie
bratniej współpracy z niemieckimi zbrodniarzami i ludobójcami w latach
1941-1945, bo przecież Pana litewscy rodacy walczyli w szeregach SS do samego
końca II WŚ po słusznej stronie niemieckich zbrodniarzy wojennych i ludobójców.
Jeśli Pan nie ma na ten temat wiedzy w temacie
litewskich zbrodni wojennych i ludobójstwa, to Panu pomogę stawiać pierwsze
kroki pod przyszłe Pana dzieło pod tytułem dajmy na to „Kowieńskie obłęd ‘41”,
w które pan winien szczegółowo opisać udział oddziałów litewskich w tłumieniu
Powstania Warszawskiego.
Będzie to takie małe i kolejne zwieńczenia Pana
antypolskiego dzieła pt. „Obłęd ‘44” i innych antypolskich paszkwili.
Zaczniemy od wikipedycznej mózgowni Bronisława
Komorowskiego, w której czytamy:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5e/Massacre_Kovno_Garage_27_JUNE_1942.jpg
Inspiratorem pogromu był Franz Stahlecker, dowódca Einsatzgruppe A, natomiast wykonawcą dowódca miejscowych partyzantów Algirdas Klimaitis. Według raportu Einsatzgruppe A zginęło wtedy 3800 Żydów. Było to zgodne z dyrektywami Reinharda Heydricha o prowadzeniu wojny na terenie ZSRR, nakazującymi zachęcanie i inspirację pogromów antyżydowskich przez miejscową ludność[1].
Przypis:
1. Heydrich 29 czerwca
1941 wydał rozkaz, w
którym polecał wszystkim tzw. Einsatzgruppen
policji i służb bezpieczeństwa (tzn. SS i SD) wykorzystanie kół
antykomunistycznych i ich nastrojów antyżydowskich do oczyszczenia z Żydów terenów
nowo zdobytych na Sowietach:
„Zachęta do podjęcia wysiłku przez
kręgi antykomunistyczne i antyżydowskie („Selbstreinigungsbestrebungen
antikomummunistischer oder antijüdischer Kreise”) w celu samooczyszczenia
zawarta została w przemówieniu Heydricha wygłoszonym w Berlinie 17 czerwca,
następnie w formie pisemnej wyrażona w rozkazach do szefów czterech
Einsatzgruppen z 29 czerwca i włączona do instrukcji dla wyższych dowódców SS i
policji z 2 lipca. (Osobyj Archiw, Moskwa, 500-1-25, karty 387,391,393)”, Ian Kershaw,
Hitler. 1941-1945 Nemesis, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2003, ISBN
83-7301-324-5, s. 446, przypis 16.
To Pana rodak z Kowna podczas chwili odpoczynku
podczas zabijania bezbronnych ludzi w tym dzieci, odważny i bohaterski obrońca
Litwy, prawda?
Lećmy dalej.
Szukajmy zasług Litwinów w tym z Kowna w dziele
zbrodni wojennych ludobójstwa i kolaboracji.
Eksterminacja Żydów była zorganizowana przez okupanta niemieckiego, jednak w znaczącym stopniu była popierana lub biernie tolerowana przez kolaborantów litewskich (rząd Kazysa Škirpy, wojska gen. Povilasa Plechavičius). Największą niesławą cieszy się formacja Ypatingasis būrys, odpowiedzialna za zbrodnię w Ponarach. Społeczność żydowska była faworyzowana przez okupanta sowieckiego, co doprowadziło w okresie poprzedzającym okupację niemiecką do znaczącego wzrostu sentymentów antysemickich wśród Litwinów. Do dziś jest to drażliwa kwestia na Litwie, gdyż wielu litewskich bohaterów narodowych, walczących z okupantami, było równocześnie powiązanych z wydarzeniami Holocaust
http://pl.wikipedia.org/wiki/Holokaust_na_Litwie
Lećmy dalej po sznurkach litewskiej przyjaźni z niemieckimi zbrodniarzami i ludobójcami na szczeblu bezpieki litewsko-niemieckiej.
Sauguma, Saugumas (lit.
Saugumo policija) – litewska policja bezpieczeństwa w służbie Niemiec
podczas II wojny światowej.
Po agresji
Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941, na obszarze Litwy powstał tajny
Tymczasowy Rząd Litewski, który powołał swoje agendy rządowe. Był wśród nich
Departament Bezpieczeństwa Państwowego kierowany przez Vytautasa
Reivytisa. W jego skład wchodziło wielu członków tej instytucji jeszcze z
czasów niepodległej Litwy. Jednakże po zajęciu kraju przez wojska niemieckie
Rząd Tymczasowy został rozwiązany 5 sierpnia. Niemcy zostawili natomiast jego
agendy policyjne i bezpieczeństwa wewnętrznego, włączając je w system
okupacyjnych władz. Departament Bezpieczeństwa Państwowego został
przekształcony w litewską policję bezpieczeństwa (Saugumę), bezpośrednio
podporządkowaną Kripo.
Sauguma ściśle współpracowała z Sipo i SD,
pełniąc różne zadania. Przede wszystkim dostarczała niemieckim strukturom
bezpieczeństwa informacje wywiadowcze dotyczące polskiego i komunistycznego
ruchu oporu oraz organizacji innych mniejszości narodowych zamieszkujących na
obszarze okupowanej Litwy. Jej funkcjonariusze wchodzili także w skład
antypartyzanckich jednostek, działających w północnej części Generalnego Gubernatorstwa i na Litwie.
Specjalne sekcje (Komunistų-Žydų Skyrius) zwalczały komunistów i prowadziły
prześladowania ludności żydowskiej, przygotowując listy proskrypcyjne osób
przeznaczonych do eksterminacji. Poszukiwały też Żydów zbiegłych z getta, a
następnie przekazywały ich Niemcom lub litewskim formacjom kolaboracyjnym, jak
np. Ypatingasis būrys (tzw. „strzelcy ponarscy”).
Szczególną aktywność przejawiała taka sekcja w okręgu wileńskim, na czele
której stał Juozas Bagdonis. Działalność
skierowana przeciwko Żydom najbardziej była rozwinięta w II poł. 1941, później
na plan pierwszy wysunęła się walka z komunistami i polskim podziemiem, a pod
koniec okupacji także z coraz silniejszą sowiecką partyzantką.Działalność Saugumy w większych miastach i na prowincji różniła się zasadniczo. W tym pierwszym przypadku jej funkcjonariusze prowadzili głównie działania operacyjne, rozpatrując różne sprawy, ale nie uczestniczyli osobiście w mordowaniu Żydów, komunistów i innych wrogów publicznych. Po przesłuchaniach byli oni przekazywani niemieckim strukturom bezpieczeństwa, które zajmowały się eksterminacją. Natomiast funkcjonariusze Saugumy w mniejszych miastach wykazywali większą aktywność i bezpośrednio brali udział w masowych rozstrzeliwaniach. Szefowie poszczególnych okręgów sami często przygotowywali takie akcje.
Jeśli nie zrozumiał Pan moich pytań w języku
polskim i nie rozumie Pan informacji w języku polskim podanych przeze mnie wyżej,
to zapewne zrozumie Pan w swoim ojczystym litewskim języku koalicjantów niemieckich
zbrodniarzy, prawda?
Tu jest kilka z bardzo licznych stron
internetowych, a dalej proszę już śmigać po dłuższych lub krótszych sznurkach.
Zapewne jest Pan bardzo dumny z litewskich
koalicjantów Niemiec Adolfa Hitlera, prawda?
Niech, więc Pan to w końcu opisze i pochwali się tymi
wszystkimi litewskimi (właściwie Bałtów, a nie Litwinów) osiągnięciami w dziele
ludobójstwa.
No i na koniec moja Polaka prośba by Pan w końcu zakończył
opluwania Mnie i Moich Polskich Rodaków, bo w końcu ktoś może wystawić Panu ostatni
rachunek, którego Pan nie zdoła za swego życia zapłacić.
Dumny Polak, którego Naród Polski w
przeciwieństwie do litewskiego nie kolaborował ze zbrodniarzami wojennymi i
ludobójcami, tak niemieckimi jak rosyjskimi.
Obibok na własny koszt
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.