środa, 28 stycznia 2015

List otwarty do Litwina, Piotra Zychowicza


Kiedy i czy w ogóle zamierza Pan opisać nie alternatywną historię kowieńskich Litwinów, z których Pana dziadkowie i rodzice się wywodzili?

Mógłby pan opisać chlubną walkę partyzantki litewskiej z okolic Kowna dowodzonej przez litewskiego zbrodniarza wojennego i ludobójcę Algirdas Klimaitis.



Więcej fotek dotyczącym tego litewskiego bohatera narodowego i ludobójcy:




Niech Pan tylko nie zaprzecza, że Pan, tak wybitny znawca historii alternatywnej nie zna zasług swojego litewskiego narodu w dziedzinie bratniej współpracy z niemieckimi zbrodniarzami i ludobójcami w latach 1941-1945, bo przecież Pana litewscy rodacy walczyli w szeregach SS do samego końca II WŚ po słusznej stronie niemieckich zbrodniarzy wojennych i ludobójców.
Jeśli Pan nie ma na ten temat wiedzy w temacie litewskich zbrodni wojennych i ludobójstwa, to Panu pomogę stawiać pierwsze kroki pod przyszłe Pana dzieło pod tytułem dajmy na to „Kowieńskie obłęd ‘41”, w które pan winien szczegółowo opisać udział oddziałów litewskich w tłumieniu Powstania Warszawskiego.
Będzie to takie małe i kolejne zwieńczenia Pana antypolskiego dzieła pt. „Obłęd ‘44” i innych antypolskich paszkwili.

Zaczniemy od wikipedycznej mózgowni Bronisława Komorowskiego, w której czytamy:

Pogrom w Kowniemasakra ludności żydowskiej w litewskim mieście Kowno rozpoczęta w nocy z 25/26 czerwca 1941. Największy z pogromów dokonanych z udziałem Litwinów w czasie II wojny światowej.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5e/Massacre_Kovno_Garage_27_JUNE_1942.jpg
Inspiratorem pogromu był Franz Stahlecker, dowódca Einsatzgruppe A, natomiast wykonawcą dowódca miejscowych partyzantów Algirdas Klimaitis. Według raportu Einsatzgruppe A zginęło wtedy 3800 Żydów. Było to zgodne z dyrektywami Reinharda Heydricha o prowadzeniu wojny na terenie ZSRR, nakazującymi zachęcanie i inspirację pogromów antyżydowskich przez miejscową ludność[1].

Przypis:

1.      Heydrich 29 czerwca 1941 wydał rozkaz, w którym polecał wszystkim tzw. Einsatzgruppen policji i służb bezpieczeństwa (tzn. SS i SD) wykorzystanie kół antykomunistycznych i ich nastrojów antyżydowskich do oczyszczenia z Żydów terenów nowo zdobytych na Sowietach: „Zachęta do podjęcia wysiłku przez kręgi antykomunistyczne i antyżydowskie („Selbstreinigungsbestrebungen antikomummunistischer oder antijüdischer Kreise”) w celu samooczyszczenia zawarta została w przemówieniu Heydricha wygłoszonym w Berlinie 17 czerwca, następnie w formie pisemnej wyrażona w rozkazach do szefów czterech Einsatzgruppen z 29 czerwca i włączona do instrukcji dla wyższych dowódców SS i policji z 2 lipca. (Osobyj Archiw, Moskwa, 500-1-25, karty 387,391,393)”, Ian Kershaw, Hitler. 1941-1945 Nemesis, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2003, ISBN 83-7301-324-5, s. 446, przypis 16.


To Pana rodak z Kowna podczas chwili odpoczynku podczas zabijania bezbronnych ludzi w tym dzieci, odważny i bohaterski obrońca Litwy, prawda?


Lećmy dalej.

Szukajmy zasług Litwinów w tym z Kowna w dziele zbrodni wojennych ludobójstwa i kolaboracji.

Holokaust na Litwie doprowadził do niemal całkowitej zagłady Żydów polskich i litewskich (zob. Litwacy) na terytoriach litewskich (administrowanych przez okupanta niemieckiego jako Komisariat Rzeszy Wschód). Spośród ok. 210 000 Żydów zamieszkujących ten obszar, do końca wojny przetrwało ok 15 000.
Eksterminacja Żydów była zorganizowana przez okupanta niemieckiego, jednak w znaczącym stopniu była popierana lub biernie tolerowana przez kolaborantów litewskich (rząd Kazysa Škirpy, wojska gen. Povilasa Plechavičius). Największą niesławą cieszy się formacja Ypatingasis būrys, odpowiedzialna za zbrodnię w Ponarach. Społeczność żydowska była faworyzowana przez okupanta sowieckiego, co doprowadziło w okresie poprzedzającym okupację niemiecką do znaczącego wzrostu sentymentów antysemickich wśród Litwinów. Do dziś jest to drażliwa kwestia na Litwie, gdyż wielu litewskich bohaterów narodowych, walczących z okupantami, było równocześnie powiązanych z wydarzeniami Holocaust

http://pl.wikipedia.org/wiki/Holokaust_na_Litwie

Lećmy dalej po sznurkach litewskiej przyjaźni z niemieckimi zbrodniarzami i ludobójcami na szczeblu bezpieki litewsko-niemieckiej.

Sauguma, Saugumas (lit. Saugumo policija) – litewska policja bezpieczeństwa w służbie Niemiec podczas II wojny światowej.

Po agresji Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941, na obszarze Litwy powstał tajny Tymczasowy Rząd Litewski, który powołał swoje agendy rządowe. Był wśród nich Departament Bezpieczeństwa Państwowego kierowany przez Vytautasa Reivytisa. W jego skład wchodziło wielu członków tej instytucji jeszcze z czasów niepodległej Litwy. Jednakże po zajęciu kraju przez wojska niemieckie Rząd Tymczasowy został rozwiązany 5 sierpnia. Niemcy zostawili natomiast jego agendy policyjne i bezpieczeństwa wewnętrznego, włączając je w system okupacyjnych władz. Departament Bezpieczeństwa Państwowego został przekształcony w litewską policję bezpieczeństwa (Saugumę), bezpośrednio podporządkowaną Kripo.
Sauguma ściśle współpracowała z Sipo i SD, pełniąc różne zadania. Przede wszystkim dostarczała niemieckim strukturom bezpieczeństwa informacje wywiadowcze dotyczące polskiego i komunistycznego ruchu oporu oraz organizacji innych mniejszości narodowych zamieszkujących na obszarze okupowanej Litwy. Jej funkcjonariusze wchodzili także w skład antypartyzanckich jednostek, działających w północnej części Generalnego Gubernatorstwa i na Litwie. Specjalne sekcje (Komunistų-Žydų Skyrius) zwalczały komunistów i prowadziły prześladowania ludności żydowskiej, przygotowując listy proskrypcyjne osób przeznaczonych do eksterminacji. Poszukiwały też Żydów zbiegłych z getta, a następnie przekazywały ich Niemcom lub litewskim formacjom kolaboracyjnym, jak np. Ypatingasis būrys (tzw. „strzelcy ponarscy”). Szczególną aktywność przejawiała taka sekcja w okręgu wileńskim, na czele której stał Juozas Bagdonis. Działalność skierowana przeciwko Żydom najbardziej była rozwinięta w II poł. 1941, później na plan pierwszy wysunęła się walka z komunistami i polskim podziemiem, a pod koniec okupacji także z coraz silniejszą sowiecką partyzantką.
Działalność Saugumy w większych miastach i na prowincji różniła się zasadniczo. W tym pierwszym przypadku jej funkcjonariusze prowadzili głównie działania operacyjne, rozpatrując różne sprawy, ale nie uczestniczyli osobiście w mordowaniu Żydów, komunistów i innych wrogów publicznych. Po przesłuchaniach byli oni przekazywani niemieckim strukturom bezpieczeństwa, które zajmowały się eksterminacją. Natomiast funkcjonariusze Saugumy w mniejszych miastach wykazywali większą aktywność i bezpośrednio brali udział w masowych rozstrzeliwaniach. Szefowie poszczególnych okręgów sami często przygotowywali takie akcje.


Jeśli nie zrozumiał Pan moich pytań w języku polskim i nie rozumie Pan informacji w języku polskim podanych przeze mnie wyżej, to zapewne zrozumie Pan w swoim ojczystym litewskim języku koalicjantów niemieckich zbrodniarzy, prawda?

Tu jest kilka z bardzo licznych stron internetowych, a dalej proszę już śmigać po dłuższych lub krótszych sznurkach.



Zapewne jest Pan bardzo dumny z litewskich koalicjantów Niemiec Adolfa Hitlera, prawda?

Niech, więc Pan to w końcu opisze i pochwali się tymi wszystkimi litewskimi (właściwie Bałtów, a nie Litwinów) osiągnięciami w dziele ludobójstwa.

No i na koniec moja Polaka prośba by Pan w końcu zakończył opluwania Mnie i Moich Polskich Rodaków, bo w końcu ktoś może wystawić Panu ostatni rachunek, którego Pan nie zdoła za swego życia zapłacić.

Dumny Polak, którego Naród Polski w przeciwieństwie do litewskiego nie kolaborował ze zbrodniarzami wojennymi i ludobójcami, tak niemieckimi jak rosyjskimi.

Obibok na własny koszt


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.